Nieuwe tijden vragen om hernieuwing van strategiemodellen

Meer nog dan ‘een tijdperk van verandering’, is ‘een verandering van tijdperk’ al een tijdje een rake typering van het huidige tijdsgewricht. Omdat organisaties een spiegel vormen van de maatschapppij is business-as-usual in de meeste sectoren eveneens al lang passé.
Alhoewel verduurzaming tijdelijk een pas op de plaats lijkt te maken, is de bredere ontwikkeling naar vermaatschappelijking al voorbij een tipping-point; lees point-of-no-return. Behalve dat er vanuit de maatschappij getrokken wordt aan bedrijven (social pull), worden organisaties tegelijkertijd gedreven door digitale ontwikkelingen (technology push). Nadat digitalisering eerder al tot sterke vernetwerking van organisaties resulteerde, vonden meer recent met de Corona pandemie verdergaande digitale toepassingen versneld hun weg en is het potentieel van nieuwe technologiën als AI nog maar nauwelijks ontgonnen.

Outdated strategiemodellen

In de huidige tijden met een hoog VUCA-gehalte hebben organisaties extra behoefte om grip te krijgen op de toekomst. Echter lijkt het ontwikkelen van een zinnige lange termijn strategie juist meer irreeël naarmate de toekomst in toenemende mate onzeker is. Wat daarbij niet helpt is dat strategiemodellen uit de vorige eeuw de nieuwe werkelijkheid onvoldoende ‘vangen’. Nog steeds zijn strategiemodellen in zwang die dateren uit een tijd waarin eerdergenoemde digitalisering en verduurzaming nog in de kinderschoenen stonden. Modellen die sec uitgaan van economische waardecreatie c.q. aandeelhouderswaarde. En waarin waardecreatie binnen business ecosystemen of maatschappelijke waardecreatie geen plek hebben, ergo waarin het brede scala aan actuele stakeholders niet benoemd is.

Update van strategiemodellen

Een succesvolle strategie voor (over)morgen laat zich onvoldoende ‘vangen’ in de strategiemodellen van (eer)gisteren. Op zich bieden veel van de bekende modellen nog steeds interessante denkkaders en zijn ze in die zin tijdloos. En wanneer we ze verrijken met nieuwe (waarde)dimensies en doelgroepen vinden ze weer aansluiting op de nieuwe werkelijkheid.
Ik heb de afgelopen jaren voor mij in de kern nuttige modellen geactualiseerd: Het waardedisciplinemodel van Treacy & Wiersema heb ik een aantal jaren geleden uitgebreid – voorbij de drie strategische richtingen, die zich beperken tot consumentenwaarde, met het van waarde zijn binnen je netwerkorganisaties en de grotere  maatschappij. En onlangs heb ik het 7S-model van McKinsey uitgebreid tot zes harde en zes zachte aspecten die een organisatie slagvaardiger maken in een Umfeld waarin alsmaar meer en hogere eisen worden gesteld aan organisaties.

Ik ben benieuwd naar andere voorbeelden van hernieuwde strategiemodellen.